Een consortium van Shell, ENGIE, Vopak en de Nederlandse gastransporteur Anthony Veder onderzoekt hoe in Portugal geproduceerde en vloeibaar gemaakte groene waterstof naar Rotterdam kan worden getransporteerd. Als alles volgens plan verloopt, wordt de eerste lading Portugese waterstof in 2027 in Rotterdam verwacht.

Een voor de hand liggend antwoord op de huidige (aard)gascrisis is versnelde verduurzaming. Grootschalige productie van groene waterstof zal in dit transitieproces een centrale rol spelen. Omdat dit product, net als olie en aardgas nu, internationaal verhandeld zal worden, zal een Europese waterstofmarkt ontstaan met transportverbindingen tussen verschillende landen. Deels zal deze waterstof via pijpleidingen worden gedistribueerd, deels in vloeibare vorm.

Het consortium van Shell c.s. voorziet dat de waterstof wordt geproduceerd in het industriegebied van de haven van Sines in Portugal. Vervolgens wordt de waterstof na vloeibaar te zijn gemaakt naar de Rotterdamse haven verscheept voor distributie en verkoop.

Ondersteuning

Belangrijke marktspelers in zwaar transport, scheepvaart en luchtvaart ondersteunen de overschakeling op waterstof, omdat dit goed past bij hun verduurzamingsstreven. Daaronder bevinden zich producenten van trucks en transportbedrijven, die vooral voor de langere afstanden de voorkeur geven aan waterstof boven elektrisch vervoer.

Hoewel veel over groene waterstof is en wordt gepraat en het nodige onderzoek is gedaan, staat de toepassing ervan echter nog in de kinderschoenen. Dit heeft heeft deels te maken met de grote investeringskosten, waardoor investeerders huiverig zijn om grote langdurige verplichtingen aan te gaan. Ook is er nog veel onzekerheid over de marktontwikkeling. Geïnteresseerde klanten van vloeibare waterstof – de transportsector – moeten net als de producenten initieel hoge kosten maken, denk aan de aanschaf van trucks, voordat zij deze duurzame brandstof efficiënt en effectief kunnen inzetten. Hiervoor kijkt het betrokken bedrijfsleven naar de overheid om deze kosten door middel van subsidies en specifieke beleidsmaatregelen beheersbaar te maken. Dergelijke instrumenten zijn, aldus het consortium, van vitaal belang om de schaal te vergroten en de kosten van de productie van vloeibare waterstof te verlagen.

Rolverdeling

Binnen het consortium zullen Shell en ENGIE samenwerken in de volledige waardeketen, terwijl Anthony Veder en Vopak zich richten op het verschepen, de opslag en de distributie. In eerste instantie zullen zij het potentieel beoordelen van het produceren, vervoeren en opslaan van ongeveer 100 ton per dag, met de mogelijkheid om dit in de loop van de tijd op te schalen.

Het project heeft een IPCEI*-aanmelding ingediend onder H2Sines (Portugese inzending) en H2Sines.Rdam (Nederlandse inzending).

Bron: Shell New Energies NL

*IPCEI: important projects of common European interest. Meer informatie op: https://single-market-economy.ec.europa.eu/industry/strategy/hydrogen/ipceis-hydrogen_en